YORULDUK ATAM!

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Feridun İpekçi / Eğitimci / Şair

Hani ‘’ kurtaracak tüm milletleri…’’

Ancak ‘’o ülkenin öğretmenleri…’’

Diyordun ya işte o günden beri…

Dağları taşları yol ettik ATAM!

Baktık ki bu millet kan ağlıyor kan!

Cehalet bir yandan yokluk bir yandan…

Ayrıldık sıladan, anadan, yardan,

Vatanı hepsinden yeğ tuttuk ATAM!

Işık yakmak için karanlıklara…

Bir valiz bir ceket düştük yollara,

Ne makam düşündük ne de mal ne para,

Kendimizi bile unuttuk ATAM!

Tohumu eken biz bağı diken biz…

Bazen doktor olduk bazen mühendis,

Demedik ‘’ bize ne biz öğretmeniz’’

Çünkü biz biricik umuttuk ATAM!

Ve çocuklar…Mahzun biçare yetim…

Bağrında sararmış solmuş zulmetin,

Can verip onlara bu memleketin,

Dört yanında açan gül olduk ATAM!

İlme uygarlığa medeniyete…

Emanet ettiğin Cumhuriyete…

Dil uzatan söven kör zihniyete…

Adeta balyozdan yumruk olduk ATAM!

Bu yolda ne yıldık ne de yorulduk…

Ömürler harcadık kafalar yorduk,

‘’ Çok şükür geceler bitti’’ diyorduk.

Tam şafak sökerken vurulduk ATAM!

Mademki aydınız hem öğretmeniz…

Elbette bu yolda can vereceğiz,

Razıydık bu olsa bütün derdimiz,

Ne arandık ne de sorulduk ATAM!

Oysa vatan, millet, devlet diyerek…

Ne çileler çektik çekemez her yürek,

Yalan vaatlere kandık bilerek,

‘’Ya sabır’’ diyerek avunduk ATAM!

Yetmedi sabrımız bazan yıllara…

‘’ Hak kutsaldır’’ diye düştük yollara,

Tekmenin, tokadın bini bin para…

İtildik, kakıldık kovulduk ATAM!

Demem o ki; bu sevdanın yoluna…

Baş koyduk koyalı gülmedik hala,

Yılmadık, yılmadık, yılmadık ama…

Ne olur bağışla, YORULDUK ATAM!